14 de out. de 2009

Cigarra e formiga

Recentemente un dos meus colegas envioume un e-mail con certo cheiro neo-con coa parábola da formiga e a cigarra e o que está a acontecer no Estado. Lamentabelmente moitos descoñecen a verdadeira evolución da historia da formiga e a cigarra.

Na fábula orixinal de Esopo, a cigarra pouco previsora no verán acodía á formiga en inverno para lle pedir comida prestada. A formiga, indulxente, facíalle
o préstamo e ensináballe aquilo de mais vale previr que lamentar.
Na versión do poeta galo Jean De La Fontaine (adaptada ao castelán por Samaniego e ao portugués por Bocage) por cuestións da dureza da época e a extensión da usura, a formiga aparece coma un bicho avaro e egoísta que lle nega o préstamo á cigarra e expona a mantenta a unha morte segura.
- "Amiga", diz a cigarra, - "Prometo, à fé d'animal, pagar-vos antes d'agosto os juros e o principal."

- "A formiga nunca empresta, nunca dá, por isso junta".

Xa para rematar, nunha das esceas mítica do film Los lunes al sol, como se sabe ambientada na reconversión industrial de Xixón, Vigo e Ferrol, o parado de longa duración Santa (Javier Bardem) le esta última reinterpretación da fábula:
Érase una vez, un país en el que vivían una Cigarra y una Hormiga. La hormiga era hacendosa y trabajadora, y la cigarra no, le gustaba cantar y dormir, mientras la hormiga hacía sus labores. Pasó el tiempo, y la hormiga trabajó y trabajó todo el verano, ahorró cuanto pudo, y en invierno, la cigarra se moría de frío, mientras la hormiga, tenía de todo... ¡Que hija de puta la hormiga!La Cigarra llamó a la puerta de la Hormiga, que le dijo: Cigarrita, cigarrita, si hubieras trabajado como yo, ahora no pasarías hambre ni frío... ¡¡y no abrió la puerta!!
¿Quién ha escrito esto? Porque esto no es así; la hormiga ésta es una hija de la gran puta y una especuladora.Y además, aquí no dice porque unos nacen cigarras y otros hormigas, y tampoco, que si naces cigarra estás jodido, y aquí, no lo cuenta.